ölülü şiir
varoluşundan utanma !
ve bekleme utanmasını hiçkimsenin
‘var’ oluşlarından…
– merhumu nasıl bilirdiniz ?
– iyi bilirdik.
hiç iyi öğrenemedik,
hep ezbere yaşadık oysa biz..
tanımazdık bile
ki;
bil – e – bil – elim
hüznün üstüne atılır
toprak
karışık duygularla ağlamaklı
bir gülmek tutar
da;
donmuş adımlarla
adım.. adım..
“-mış” gibi yapar
ve kıyısından geçeriz
yaşamın…
tanımayız onu hatta,
gözümüz ısırır da;
çıkaramayız
ve yine
“-mış” gibi yaparız
cesaretsiz…
hayat kocaman aptal bir şaka
değil !
bilakis ince bir espri
akıllıca zorlayan
akılları..
ve aniden oluveren
insanlara..
kıyısından geçme
ortasından yürü
hayatın
selam ver ki insanlara
bil -e – bil – e sin merhum olmadan önce
merhumu – iyi – …
erkin ilgüzer 2001 akköy