Akköy’den öyle görünür

karaköy’ün masmavi yokuşuna yaslanıyorken
bir kış günü
gölgesindeydi sevgili; o vapurun,
karşıya gitmekte…
martıların altından akan
sulara dalan bu gözler,
zeytin tanesi, karabatak rengi…
ve boğulmayan tek şey karabatak,
gözyaşım ortasından
süzülen bir çift kanat.
altında martıların,
gölgesinde
o vapurun…

buz mavisi bir kış günü
yokuşuna yaslı karaköy’ün
artık karşıda kalan
geçen kış…

Erkin Ilguzer 1 / 12 / 2000

 

Bir yanıt yazın